-
1 proles
prōles, is ( gen. plur. prolum, Mart. Cap. 3, § 301), f. [pro and root al- of alo, to nourish, whence olesco in ad-olesco, etc.; cf.: suboles, indoles].I.Lit., that which grows forth; esp. of human beings, offspring, progeny, child, descendant; and collect., descendants, race, progeny, posterity (mostly poet.;II.but cf.: nec fugerim dicere prolem, aut subolem aut effari, etc.,
Cic. de Or. 3, 38, 153; cf. Quint. 8, 3, 26, and v. in the foll. the passages from Cic.; syn. progenies). — Poet.:propagando procudere prolem,
to bring forth, produce children, Lucr. 5, 856:prolem est enixa gemellam,
Ov. M. 9, 452:laudantur simili prole puerperae,
Hor. C. 4, 5, 23; id. C. S. 19:di Romulae genti date remque prolemque,
id. ib. 47:et pulchrā faciat te prole parentem,
Verg. A. 1, 75:felix prole parens,
Val. Fl. 5, 384:tua postuma proles,
Verg. A. 6, 763: ferrea proles, the iron race, Poët. ap. Cic. N. D. 2, 63, 159:aënea,
Ov. M. 1, 125:argentea,
id. ib. 1, 114:proles Ausonia,
the Ausonian race, Verg. A. 4, 236:dic mihi, Teucrorum proles,
Juv. 8, 56.—In prose:praeclara Brutorum atque Aemiliorum proles,
Sall. H. 1, 41, 2 Dietsch; Cic. Rep. 2, 22, 40:proles illa futurorum hominum,
race, id. ib. 6, 21, 23.—Of individuals ( poet.):Ulixi,
i. e. Telemachus, Hor. Ep. 1, 7, 40:proles tertia Phorcus,
Ov. M. 7, 477:Clymeneïa,
i. e. Phaëton, id. ib. 2, 19:Apollinea,
i. e. Æsculapius, id. ib. 15, 533:deūm certissima proles,
Verg. A. 6, 322:egomet Neptunia proles,
Val. Fl. 4, 213.—Of deities:Saturni altera proles,
Verg. A. 12, 830:Bacchi rustica proles,
i. e. Priapus, Tib. 1, 4, 7:Cyllenia proles,
Verg. A. 4, 268:fulminis,
i. e. Bacchus, Sen. Med. 24; cf. Verg. A. 6, 25:Jovis,
Vulg. Act. 19, 35.—Of animals:hinc nova proles per herbas Ludit,
Lucr. 1, 259:duellica equorum,
id. 2, 661; Phaedr. 2, 4, 19; Verg. G. 3, 65:jam maris immensi prolem, genus omne natantum,
id. ib. 3, 541; Col. 7, 6, 7. — Poet., of plants:et prolem tarde crescentis olivae,
i. e. the fruit, Verg. G. 2, 3; cf.: naturae contenta manu Zephyrique favore [p. 1463] Parturit (tellus), et tantā natorum prole superbit, Alan. Anti-Claud. 1, 79.—In plur.: privignasque rogat proles, Col. poët. 10, 163.—Transf.A. B.The testicles (post-class.):polimina sunt ea, quae nos proles verecundius dicimus,
Arn. 7, 230; 5, 172. -
2 Cyllenius
I Cyllēnius и Cyllēnēus, a, um [Cyllene\]килленский, перен. Меркуриевproles Cyllenia O — Меркурий или сын его Кефалignis C. V — планета Меркурийfides Cyllenea H — lyraII Cyllēnius, ī m.уроженец Киллены, т. е. Меркурий V etc. -
3 seco
sĕco, cŭi, ctum ( part. fut. secaturus, Col. 5, 9, 2), 1, v. a. [root sak-, to cut; whence securis, sĕcula, serra (secra), segmen, sexus, saxum, etc.; cf. sīca, and Gr. keiô, keazô, schizô], to cut, cut off, cut up (class.; syn.: caedo, scindo).I.Lit.A.In gen.:B.leges duodecim tabularum, si plures forent, quibus rens esset judicatus, secare, si vellent, atque partiri corpus addicti sibi hominis permiserunt,
Gell. 20, 1, 48 sq.; cf.:et judicatos in partes secari a creditoribus leges erant,
Tert. Apol. 4:cape cultrum, seca Digitum vel aurem,
Plaut. Merc. 2, 2, 38 sq.:omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,
Cic. N. D. 3, 12, 29: pabulum secari non posse, be cut, mown, * Caes. B. G. 7, 14; so,sectae herbae,
Hor. S. 2, 4, 67:gallinam,
to cut to pieces, Juv. 5, 124:placenta,
Mart. 3, 77, 3:alicui collum gladio suā dexterā,
Q. Cic. Petit. Cons. 3, 10:palatum,
to divide, Cels. 8, 1:tergora in frusta,
Verg. A. 1, 212: dona auro gravia sectoque elephanto, i. e. of carved, wrought ivory (an imitation of the Homeric pristos elephas, Od. 18, 196), Verg. A. 3, 464:marmora,
Hor. C. 2, 18, 17: sectis nitebat marmoribus, Luc. 10, 114; so absol.:nec ideo ferrum secandi vim non perdidit,
Sen. Ben. 5, 5, 1:prave sectus unguis,
Hor. Ep. 1, 104:secti lapides,
Vulg. Exod. 20, 25. —In partic.1.Med. t. t., to cut surgically; to operate on; to cut off or out, amputate, excise, etc.:2.in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur,
Cic. Phil. 8, 5, 15; cf.:saevitia secandi,
Plin. 29, 1, 6, § 13; so,membra,
id. 26, 11, 69, § 112:vomicam,
Plaut. Pers. 2, 5, 13:varices Mario,
Cic. Tusc. 2, 15, 35 (for which, exciditur, Cels. 7, 31); cf. of the same: C. Marius cum secaretur, ut supra dixi, principio vetuit se alligari;nec quisquam ante Marium solutus dicitur esse sectus,
was cut, operated upon, Cic. Tusc. 2, 22, 53:servum,
Just. Inst. 4, 3, 6.—To cut, castrate (very rare):C.puer avari sectus arte mangonis,
Mart. 9, 7, 4; so,sectus Gallus (corresp. to eviratus),
id. 5, 41, 3.—Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).1.To scratch, tear, wound, hurt, injure (cf. caedo, II.):2.ambo (postes) ab infimo tarmes secat,
the worms are gnawing them, they are wormeaten, Plaut. Most. 3, 2, 140:luctantis acuto ne secer ungui,
lest I should be torn, Hor. Ep. 1, 19, 47; cf.:rigido sectas invenit ungue genas,
Ov. F. 6, 148:teneras plantas tibi (glacies),
Verg. E. 10, 49:corpora vepres,
id. G. 3, 444:crura (sentes),
Ov. M. 1, 509:pete ferro Corpus et intorto verbere terga seca,
cut, lacerate, Tib. 1, 9, 22; so,sectus flagellis,
Hor. Epod. 4, 11:loris,
Mart. 10, 5, 14 al.:si quem podagra secat,
gnaws, torments, Cat. 71, 2;imitated by Martial: podagra cheragraque secatur Gaius,
Mart. 9, 92, 9.—Like the Gr. temnein, and our to cut, i. e.,a.To divide, cleave, separate ( poet. and in post-Aug. prose):b.quos (populos) secans interluit Allia,
Verg. A. 7, 717:medios Aethiopas (Nilus),
Plin. 5, 9, 10, § 53:medios agros (Tiberis),
Plin. Ep. 5, 6, 12:medium agmen (Turnus),
Verg. A. 10, 440:agrum (limes),
Plin. 18, 34, 77, § 331:caelum (zonae),
Ov. M. 1, 46:sectus orbis,
Hor. C. 3, 27, 75; cf.:in longas orbem qui secuere vias,
Ov. Am. 2, 16, 16.—With the idea of motion, to cut through, i. e. to run, sail, fly, swim, go, etc., through:II.delphinum similes, qui per maria umida nando Carpathium Libycumque secant,
cut through, cleave, Verg. A.5, 595:aequor,
id. ib. 5, 218:pontum,
id. ib. 9, 103:aequor Puppe,
Ov. M. 11, 479:fretum puppe,
id. ib. 7, 1; cf.:vada nota (amnis),
id. ib. 1, 370:ales avis... geminis secat aëra pennis,
Cic. Arat. 48:aethera pennis (avis),
Verg. G. 1, 406; 1, 409:auras (cornus),
id. A. 12, 268:ventos (Cyllenia proles),
ib. ib. 4, 257:sub nubibus arcum (Iris),
id. ib. 9, 15 et saep.— Secare viam (vias), the Gr. temnein hodon, to take one's way, to travel a road:ille viam secat ad naves,
Verg. A. 6, 899:hinc velut diversae secari coeperunt viae,
Quint. 3, 1, 14.—Trop. (acc. to I. C. 1. and 2.).* A. B.To divide (not freq. till after the Aug. per.):cum causas in plura genera secuerunt,
Cic. de Or. 2, 27, 117:haec in plures partes,
Quint. 8, 6, 13; cf.:scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,
id. 4, 5, 6:quae natura singularia sunt secant (corresp. to divido),
id. 4, 5, 25:sectae ad tenuitatem suam vires (just before: distinguendo. dividendo),
id. 12, 2, 13.—Hence, in Hor., like dirimo (II.), of disputes, to cut off, i.e. to decide them:quo multae magnaeque secantur judice lites,
Hor. Ep. 1, 16, 42: magnas res, to cure (as it were, by a light operation), id. S. 1, 10, 15.—And once in Verg.: secare spem (the figure borrowed from the phrases secare mare, auras, viam): quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, whatever hope each follows, i. e. indulges in, entertains, Verg. A. 10, 107 (secat, sequitur, tenet, habet;ut: Ille viam secat ad naves,
id. ib. 6, 899: unde et sectas dicimus, habitus animorum et instituta philosophiae circa disciplinam, Serv.).
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский